อัลบัส ดัมเบิลดอร์

เกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์

ช่วงเวลาที่อัลบัสต้องกลับมาอยู่ที่ก็อดดริกส์โฮลโล่ในฐานะเด็กกำพร้าและหัวหน้าครอบครัว เป็นช่วงเดียวกันกับที่เพื่อนบ้านของเขาอย่าง บาธิลดา แบ็กช็อตได้ตกลงรับหลานชาย เกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์ มาพักอยู่ที่บ้านด้วย

กรินเดลวัลด์เข้าเรียนที่เดิร์มสแตรงก์ โรงเรียนซึ่งมีชื่อเสียงไม่ค่อยดีนักจากการส่งเสริมให้มีการสอนศาสตร์มืดที่โรงเรียน กรินเดลวัลด์มีประวัติเป็นคนที่เก่งเกินวัยเช่นเดียวกับอัลบัส แต่ตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง แทนที่เขาจะใช้ชื่อเสียงและความสามารถไปกับการได้มาซึ่งประกาศนียบัตรและรางวัลต่างๆ กรินเดลวัลด์กลับอุทิศตนให้แก่การแสวงหาสิ่งที่ต่างออกไป จนเมื่ออายุได้สิบหกปี แม้แต่ทางเดิร์มสแตรงก์เองก็ทำเพิกเฉยกับการทดลองอันวิปริตของเขาไม่ได้อีกต่อไป เขาจึงถูกไล่ออกจากโรงเรียน

หลังถูกไล่ออก คนทั่วไปรู้แค่เพียงว่ากรินเดลวัลด์นั้นกำลังเดินทางไปต่างประเทศสักสองสามเดือน ซึ่งความจริงคือเขานั้นได้มาเยี่ยมคุณยายน้อยของเขาที่ก็อดดริกส์โฮลโล่นี้เอง บาธิลดาสงสารในชะตากรรมที่อัลบัสต้องเผชิญ เธอจึงแนะนำหลานชายคนนี้ซึ่งมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันให้ได้รู้จักกับอัลบัส ทั้งสองเริ่มผูกมิตรกัน และแน่นอนพวกเขาก็คุยถูกคอกันในเวลาเพียงไม่นาน

ความคิดของกรินเดลวัลด์ที่ว่าพวกมักเกิ้ลสมควรถูกบังคับให้ยอมจำนน เหล่าพ่อมดต่างหากคือผู้ได้รับชัยชนะและสมควรจะได้ปกครองนั้นกระทบใจอัลบัสอย่างมาก เพราะเมื่อต้องเผชิญกับสภาวะที่เป็นอยู่ ทั้งๆ ที่ในใจของเขานั้นแสวงหาชื่อเสียงและความรุ่งโรจน์ ทำให้อัลบัสรู้สึกคล้อยตามกรินเดลวัลด์ไปอย่างง่ายดาย และเครื่องรางยมทูต ก็คือหัวใจของแผนการนี้ ถ้าหากได้เครื่องรางมาครอบครองก็จะเป็นการกรุยทางไปสู่อำนาจอย่างที่ตั้งใจ สำหรับกรินเดลวัลด์เขาสนใจเพียงแค่ไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ (ไม้กายสิทธิ์ที่ไม่มีวันแพ้ อาวุธที่จะนำไปสู่อำนาจ) และหินชุบวิญญาณ (สำหรับการสร้างกองทัพอินเฟอไร) ส่วนผ้าคลุมล่องหนนั้นกรินเดลวัลด์ไม่ได้สนใจมันเท่าใดนัก เพราะเขาเองก็สามารถใช้คาถาพรางตาได้ดีพออยู่แล้ว แต่ถ้าหากได้มาครอบครองครบทั้งสามชิ้นมันก็จะเป็น “นายแห่งความตาย” อย่างที่ตำนานกล่าวไว้

มโนธรรมในใจของอัลบัสยังคงมีอยู่ แต่เขาเลือกที่จะกล่อมตัวเองให้คล้อยตามกรินเดลวัลด์ไปว่า พวกเขากำลังทำเพื่อประโยชน์สุขของคนส่วนใหญ่ ลึกๆ แล้วอัลบัสเองก็รู้ดีว่ากรินเดลวัลด์นั้นเป็นอย่างไร แต่เขาเลือกที่จะปิดหูปิดตาเพื่อที่จะได้ทำตามความฝันที่วางไว้ สำหรับอัลบัส เขาต้องการหินชุบวิญญาณ เพื่อหวังให้พ่อกับแม่ได้ฟื้นคืนชีพ ซึ่งนั่นหมายถึงเขาสามารถปลดภาระออกไปจากตัวได้ หรือผ้าคลุมล่องหนที่อาจนำมาใช้ซ่อนตัวแอรีอานนาไว้ได้ตลอดไป 

การตายของแอรีอานนา

สองเดือนเต็มที่อัลบัสจมอยู่กับความฝันอันโหดเหี้ยม สองเดือนที่เขาละทิ้งหน้าที่หัวหน้าครอบครัวและเป็นช่วงเวลาที่อาเบอร์ฟอร์ธใกล้จะกลับไปฮอกวอตส์ น้องชายของอัลบัสพูดเตือนสติพี่ชาย – ซึ่งกำลังวางแผนที่จะออกตามหาเครื่องรางพร้อมกับกรินเดลวัลด์ – ว่าเขาไม่อาจจะเดินทางไปแสวงหาเครื่องรางได้โดยมีน้องสาวที่อ่อนแอและเสียสติผูกติดไปด้วยได้หรอก

กรินเดลวัลด์ไม่พอใจและโกรธมากที่อาเบอร์ฟอร์ธกล่าวเช่นนั้น และการโต้เถียงก็กลายเป็นการต่อสู้ อะไรบางอย่างที่อยู่ในตัวกรินเดลวัลด์ซึ่งอัลบัสทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นนั้นได้ถูกปลุกขึ้นมาและกลายเป็นสัตว์ร้ายที่น่ากลัว กรินเดลวัลด์เสกคำสาปกรีดแทงใส่อาเบอร์ฟอร์ธ อัลบัสพยายามห้ามปรามแล้วทั้งสามก็ต่อสู้กัน ลำแสงและเสียงระเบิดที่ดังไปทั่วห้องทำให้แอรีอานนาเกิดคุ้มคลั่ง – บางทีเธออาจอยากจะช่วย แต่เธอไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร – และเมื่อควันจางหายไปแอรีอานนาก็นอนตายอยู่บนพื้น  

การตายของแอรีอานนาทิ้งบาดแผลแห่งความขัดแย้งขนาดใหญ่ไว้กับพี่ชายของเธอทั้งสองคน อาเบอร์ฟอร์ธกล่าวโทษว่าทั้งหมดเป็นความผิดของอัลบัส การระเบิดอารมณ์ในงานศพและการต่อยอัลบัสจนจมูกหักข้างโลงศพของแอรีอานนาสร้างความตกตะลึงให้กับผู้ร่วมงาน ส่วนกรินเดลวัลด์ก็หนีไปพร้อมกับแผนการยึดอำนาจ โครงการทรมานพวกมักเกิ้ลและความฝันเรื่องเครื่องรางยมทูต ทิ้งให้อัลบัสอยู่กับงานศพน้องสาวและมีชีวิตอยู่กับความรู้สึกผิด ความวิปโยคโศกเศร้าและความละอายใจต่อตนเอง

กลับสู่ฮอกวอตส์

อัลบัสได้รับการพิสูจน์ตัวเองแล้วว่า แม้เขาจะเป็นคนเก่งและมีพรสวรรค์มากแค่ไหน แต่เขาไม่สามารถรับมือกับอำนาจได้เลยหากได้มันมาครอบครอง เขาจึงตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะทำตามความฝันเพียงสิ่งเดียวที่เขารู้ตัวมาตั้งแต่เด็กว่าสามารถทำได้ดี นั่นคือการเป็นครู อัลบัสจึงกลับมาสู่ฮอกวอตส์และรับตำแหน่งอาจารย์สอนวิชาแปลงร่าง

ในช่วงที่อัลบัสเป็นครูคอยสอนวิชาความรู้ให้กับพ่อมดแม่มดรุ่นเยาว์ กรินเดลวัลด์เองก็เริ่มแผ่ขยายอำนาจและสร้างอิทธิพลในยุโรป แม้อัลบัสจะรู้อยู่แก่ใจว่าวันที่เขาต้องเผชิญหน้ากับกรินเดลวัลด์อีกครั้งจะต้องมาถึง แต่เขาก็ถ่วงเวลาไว้นานกว่าห้าปี เนื่องจากความหวาดกลัวในใจของอัลบัสที่มีกับกรินเดลวัลด์ ไม่ใช่เรื่องที่เขากลัวว่าจะพ่ายแพ้ เขาและกรินเดลวัลด์ต่างรู้ดีว่าทั้งคู่นั้นฝีมือพอๆ กัน หากแต่เป็นความจริงต่างหากที่ทำให้อัลบัสกลัว ความจริงจากการต่อสู้ที่นำไปสู่ความตายของแอรีอานนา อัลบัสกลัวความจริงที่ว่าเขาอาจเป็นคนเสกคำสาปที่ปลิดชีพน้องสาวตัวเอง ความหวาดกลัวในข้อนี้ทำให้อัลบัสประวิงเวลาที่จะไม่เผชิญหน้ากับกรินเดลวัลด์โดยตรง

ในที่สุดเมื่อต้องทนกับแรงกดดันจากผู้คนรอบข้างและความอัปยศไม่ไหวอีกต่อไป ประกอบกับเริ่มมีผู้คนล้มตายมากขึ้นและดูเหมือนจะไม่มีใครหยุดยั้งกรินเดลวัลด์ได้อีกแล้ว อัลบัสจึงต้องออกโรงจัดการในสิ่งที่ควรจะต้องทำมานาน

การประลองเกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1945  ผลคืออัลบัสได้รับชัยชนะและผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นกับโลกผู้วิเศษนั้นถือว่าเป็นจุดพลิกผันที่จะถูกบันทึกไว้ในหน้าหนึ่งของประวัติศาสตร์เวทมนตร์ และนำมาซึ่งการมอบเหรียญตราแห่งเมอร์ลินขั้นที่หนึ่งให้กับอัลบัส ส่วนกรินเดลวัลด์ถูกจองจำไว้ในคุกนูเมนการ์ด – คุกที่เขาสร้างขึ้นเพื่อขังผู้ต่อต้าน – ตลอดชีวิตที่เหลือ

หลังจากพิชิตกรินเดลวัลด์ลงได้ อัลบัสถูกเสนอให้รับตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์อยู่หลายครั้ง แต่เขาก็ปฏิเสธไปทุกครั้ง เขาเรียนรู้แล้วว่าตัวเองไม่สมควรได้รับอำนาจ เหตุการณ์ในอดีตสอนเขาว่าอำนาจเป็นจุดอ่อนของเขาและเป็นเครื่องล่อใจให้หลงผิดได้ง่ายๆ ฉะนั้นเขาจึงทุ่มเทชีวิตที่เหลือให้กับการสั่งสอนและประสิทธิวิชาความรู้ให้กับพ่อมดแม่มดรุ่นเยาว์ ตำแหน่งสูงสุดในชีวิตที่เขาต้องการมีเพียงอย่างเดียวคือการได้ขึ้นเป็นอาจารย์ใหญ่ของฮอกวอตส์ 

หลังจากยุคของกรินเดลวัลด์จบสิ้นลง อัลบัสมีส่วนสำคัญและเป็นแกนหลักในการวางแผนพิชิตเจ้าแห่งศาสตร์มืดคนใหม่อย่างลอร์ด โวลเดอมอร์ ทั้งการก่อตั้งภาคีนกฟินิกซ์เพื่อต่อสู้กับกลุ่มผู้เสพความตาย และแผนการที่ช่วยให้แฮร์รี่ พอตเตอร์ – ในฐานะคนที่ถูกเลือก – สามารถพิชิตลอร์ด โวลเดอมอร์ได้ในที่สุด แม้ตัวเขาเองจะต้องยอมสละชีวิตในช่วงท้ายด้วยก็ตาม