ลูเซียสได้ประจักษ์ชัดก็เมื่อเขากลับออกมาจากอัซคาบัน แล้วพบว่าตนถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีจนไม่เหลือชิ้นดี จอมมารปฏิบัติกับเขาราวกับเป็นชนชั้นต่ำ คฤหาสน์หลังงามของตระกูลกลายเป็นรังโจร ให้พวกผู้เสพความตายเดินเข้าออกเป็นว่าเล่น หนำซ้ำ ลูกชายเพียงคนเดียวของเขายังถูกส่งไปทำภารกิจเสี่ยงตาย (ภารกิจที่ยังไงเสียก็ล้มเหลว) เพียงเพราะต้องการลงโทษลูเซียส – เขากับภรรยาจึงได้ตระหนักในตอนนั้นว่าโวลเดอมอร์เลือดเย็น เหี้ยมโหดมากเพียงใด

แต่ยังไงลูเซียส ก็ยังเป็นมัลฟอย และพวกมัลฟอยก็ไม่ยอมให้ใครมาดูหมิ่นเหยียดหยามกันง่ายๆ พวกเขารักและหยิ่งในศักดิ์ศรีของพวกตนเอง นี่อาจเป็นอีกความผิดพลาดหนึ่งของโวลเดอมอร์ที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของความรัก เขาจึงไม่ทันคาดคิดว่าสิ่งที่เขาทำกับพวกมัลฟอยนั้น สุดท้ายมันก็ย้อนกลับคืนมาหาเขาเองในที่สุด

ลูเซียสเข้าร่วมเพราะเคยเชื่อว่าโวลเดอมอร์จะนำอำนาจและชื่อเสียงมาให้กับเขา แต่ในตอนนี้เมื่อเห็นชัดแล้วว่าจอมมารที่เคยทรงพลังนั้น แท้จริงเป็นแค่ไอ้กระจอกที่แม้แต่เด็กอายุ 17 ปีก็ยังฆ่าไม่ได้ (หลังจากพยายามมาตั้งหลายครั้ง) เมื่อรวมกับการถูกดูหมิ่นเหยียดหยามที่ได้รับก่อนหน้านี้ ไปจนถึงการเอาลูกชายของเขาไปเสี่ยงตาย - ก็ไม่น่าแปลกอะไร ที่ลูเซียสจะตัดสินใจย้ายข้างในที่สุด