เฟร็ดกับจอร์จ ทำไมถึงชอบแกล้งเพอร์ซี่

ถ้าให้ตอบแบบง่ายๆ ก็คือ เพราะพวกเขาอายุไล่เลี่ยกัน

เพอร์ซี่อายุห่างจากชาร์ลีเกือบ 4 ปี เขาเกิดก่อนเฟร็ดกับจอร์จเพียงแค่ปีกว่าๆ ดังนั้นฝาแฝดจึงเป็นพี่น้องที่เขาใกล้ชิดมากที่สุด และเขาควรน่าจะได้สนิทกับทั้งสอง แต่ทว่า เพราะเฟร็ดกับจอร์จเป็นฝาแฝดกันนั่นล่ะเลยทำให้สองจึงสนิทกันมากกว่า และด้วยนิสัยรักสนุกและชอบก่อกวนของทั้งคู่ มันกลับตรงข้ามกับเพอร์ซี่อย่างสิ้นเชิง

เพอร์ซี่เป็นคนทะเยอะทะยานและเอาจริงเอาจัง เขาไม่สนิทกับบิลและชาร์ลี เพราะอายุห่างกัน แถมพี่ชายเขาสองคนก็สร้างประวัติและตัวตนให้แม่ยอมรับได้ เพอร์ซี่เป็นอีกคนที่ตกอยู่ในวังวนการแข่งขันและการแย่งเป็นคนโปรดของแม่จากกลุ่มพี่น้องเหมือนกับรอน ลึกๆ เพอร์ซี่อาจรู้สึกว่าเฟร็ดกับจอร์จน่าจะเข้าใจเขามากกว่า

แต่เพราะพวกเขาเป็นฝาแฝด จึงแทบไม่เหลือพื้นที่ให้เพอร์ซี่เลย ดังนั้น เลยทำให้เขามุ่งมั่นอยู่กับการตั้งใจเรียน กรุยทางเตรียมพร้อมเพื่อจะได้เป็นพรีเฟ็คและประธานนักเรียน บางทีการที่เพอร์ซี่กลายเป็นคนทะเยอะทะยาน อาจเพราะความรู้สึกแปลกแยกจากกลุ่มพี่น้องของตนเองก็เป็นได้

จริงๆ แล้วเฟร็ดกับจอร์จอาจจะอยากเล่นกับเพอร์ซี่ก็ได้นะ นอกจากรอนแล้ว เพอร์ซี่ก็เป็นพี่น้องอีกคนที่อายุไล่เลี่ยกับทั้งสอง พวกเขาคอยแกล้งและแหย่เพอร์ซี่อยู่เสมอ (เอาเข็มพรีเฟ็คของเพอร์ซี่มาเปลี่ยนชื่อ เอาตราประธานนักเรียนของเขาไปซ่อน หรือ ไม่ก็คอยบังคับให้เพอร์ซี่มานั่งอยู่กับครอบครัวในงานเลี้ยงวันคริสมาตร์ที่ฮอกวอตส์)

แฟนๆ หลายคนชอบมองว่าทั้งสองนิสัยไม่ดีที่คอยแกล้งและบูลลี่เพอร์ซี่ แต่ผมกลับมองว่า นั่นเป็นเพราะทั้งสองสนิทกับเพอร์ซี่มากที่สุดด้วยต่างหาก

เฟร็ดกับจอร์จอาจรู้สึกหมั่นไส้ในความเพอร์เฟ็ค ชอบวางมาดและความทะเยอทะยานของเพอร์ซี่ ถึงได้แกล้งเขาต่างๆ นานา แต่มันไม่ใช่ด้วยความมุ่งร้ายแน่นอน พวกเขาอายุใกล้กัน และจริงๆ สองแฝดก็รู้ว่าเพอร์ซี่ก็มีความบ๊องๆ แฝงอยู่ในตัวเหมือนกัน (ตอนที่กริฟฟินดอร์ชนะถ้วยควิดดิช เพอร์ซี่ดีใจจนหลุดมาดขรึมเลย) และช่วงที่เพอร์ซี่ตัดสินใจหันหลังให้ครอบครัวนั้น ฝาแฝดวีสลีย์คือคนที่โกรธเพอร์ซี่ที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งหมดด้วย

ตอนเฟร็ดตายหลายคนบอกว่าจอร์จเสียใจมากที่สุด (ซึ่งก็จริง) แต่ผมคิดว่าเราอาจมองข้ามเพอร์ซี่กันไป เราอาจลืมไปแล้วว่า เขาคือคนที่อยู่ข้างเฟร็ดในเสี้ยววินาทีสุดท้าย เฟร็ดกำลังทึ่งและยิ้มที่เห็นเพอร์ซี่เล่นมุขตลกครั้งแรก ก่อนที่วินาทีต่อมาทุกอย่างจะหายวับไปพร้อมกับชีวิตของเฟร็ดเอง