เดรโก มัลฟอย

คู่ปรับของแฮร์รี่ พอตเตอร์

เดรโก มัลฟอยยื่นมือกระชับมิตรให้กับแฮร์รี่ พอตเตอร์ ขณะที่พวกเขาพบกันบนรถไฟสายด่วนฮอกวอตส์ แฮร์รี่ปฏิเสธมิตรภาพที่เดรโกหยิบยื่นให้ ด้วยความเป็นจริงที่ว่า แฮร์รี่ผูกมิตรกับ รอน วีสลีย์ไปก่อนแล้ว ซึ่งครอบครัววีสลีย์กับครอบครัวมัลฟอยนั้นไม่ถูกกันอย่างสุดขั้ว และเดรโกได้แสดงออกอย่างชัดเจนว่าดูถูกดูแคลนรอน เดรโกรู้ตั้งแต่บัดนั้นว่า แฮร์รี่ พอตเตอร์ ผู้ที่เขาคิดว่าเป็นความหวังของอดีตผู้เสพความตายอย่างพ่อของเขาหรือผู้ที่เขาคิดว่าอาจเก่งกาจเสียยิ่งกว่าลอร์ด โวลเดอมอร์ กลับไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคาดหวัง และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการเป็นศัตรูระหว่างกัน

พฤติกรรมของเดรโกที่โรงเรียนเรียกได้ว่าถอดแบบอย่างมาจากคนที่เขาเคารพรักอย่างลูเซียส พ่อของเขาแทบทุกประการ ทั้งท่าทางเย็นชาและดูถูกดูแคลนทุกคนที่เข้ามาในพื้นที่ของเขา เดรโกได้ลูกน้องสนิทคนที่สองระหว่างทางที่มาโรงเรียนบนรถไฟ (แครบเป็นลูกน้องสนิทคนแรกอยู่แล้วก่อนที่จะมาฮอกวอตส์) ด้วยลักษณะรูปร่างที่ใหญ่โต มัลฟอยใช้แครบและกอลย์ในฐานะลูกน้องคนสนิทและบอดี้การ์ดตลอดเวลาหกปีที่เรียนอยู่ฮอกวอตส์

ความรู้สึกที่เดรโกมีต่อแฮร์รี่ หลักๆ คือความอิจฉา จริงอยู่ที่ว่าเขาไม่เคยต้องไขว่คว้าให้ตนเองต้องมีชื่อเสียง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าแฮร์รี่มักถูกหยิบยกขึ้นมาอยู่ในวงสนทนาของนักเรียนคนอื่นๆ เป็นประจำ ยังไม่นับวีรกรรมอันน่ายกย่องที่เขาได้ทำไว้อีกมากมายด้วย จึงเป็นธรรมดาสำหรับเด็กที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างพระราชาอย่างเดรโกที่จะทำให้เขายิ่งเกลียดและไม่ชอบแฮร์รี่ไปมากขึ้นกว่าเดิม ยิ่งไปกว่านั้นแฮร์รี่ยังมีทักษะการบินอย่างยอดเยี่ยม ซึ่งเป็นสิ่งสุดท้ายที่เดรโกเคยคิดว่าเขาเหนือกว่าและเป็นหนึ่งเดียวภายในรุ่นเดียวกันมาโดยตลอด แม้อาจารย์วิชาปรุงยาอย่างสเนป มักจะเข้าข้างเดรโกพร้อมกับถากถางแฮร์รี่อยู่ตลอด ก็ทดแทนความอิจฉาริษยาของเดรโกได้น้อยมาก

เดรโกใช้กลเม็ดสกปรกในการแสวงหาวิธีการต่างๆ ที่จะทำให้แฮร์รี่หงุดหงิดหรือทำให้เขาอับอายต่อหน้าคนอื่น ทั้ง (ดูเหมือนจะมีเยอะเลยล่ะ) เล่าเรื่องเท็จของแฮร์รี่ให้กับนักข่าว สร้างเข็มกลัดติดเสื้อที่มีข้อความสบประมาทแฮร์รี่ พยายามที่จะสาปเขาจากด้านหลังและพยายามปลอมตัวให้เหมือนผู้คุมวิญญาณ (ซึ่งทำให้ความหวาดกลัวในใจของแฮร์รี่ถูกปล่อยออกมา) อย่างไรก็ตาม มัลฟอยก็มีเหตุการณ์ความอัปยศของตนเองที่อยู่ต่อหน้าแฮร์รี่เช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสนามแข่งควิดดิชและเหตุการณ์ที่ไม่มีวันลืมได้อย่างการถูกเสกให้กลายเป็นตัวเฟเร็ตและกระเด้งกระดอนไปมา ด้วยฝีมือของอาจารย์สอนวิชาการป้องกันตัวจากศาสตร์มืดคนหนึ่ง

สงครามครั้งที่สอง

ตอนนี้ราวกับว่าโลกของเดรโกได้พังทลายลง ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาและพ่อคาดหวังในอำนาจและเกียรติยศอันสูงสุดอย่างที่พวกเขาไม่เคยมีมาก่อน แต่ตอนนี้พ่อของเขาถูกนำตัวไปจากครอบครัวและถูกคุมขังในคุกพ่อมดอันน่าสะพรึงกลัวที่อยู่ห่างไกลและถูกควบคุมด้วยผู้คุมวิญญาณ ลูเซียสเป็นทั้งต้นแบบและฮีโร่ของเดรโกมาตั้งแต่เกิด ตอนนี้เขากับแม่กลายเป็นคนนอกคอกในกลุ่มผู้เสพความตาย ลูเซียสกลายเป็นคนล้มเหลวและน่าอับอายในสายตาอันกราดเกรี้ยวของลอร์ด โวลเดอมอร์

การใช้ชีวิตของเดรโกนั้นเป็นสุขและปลอดภัยมาตลอดจนถึงตอนนี้ เขาเคยเป็นเด็กชายที่ได้รับสิทธิพิเศษต่างๆ (อาจจะถูกขัดใจบ้างเล็กน้อย) เขาสามารถอยู่บนโลกนี้ได้อย่างเต็มภาคภูมิ (พร้อมกับความกังวลเล็กๆน้อยๆที่อยู่เต็มหัว) แต่ตอนนี้พ่อของเขาอยู่ห่างไกลออกไป แม่ของเขาเองก็กำลังสับสนและหวาดกลัว ดังนั้นเขาจึงต้องมีความรับผิดในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง

สิ่งที่เลวร้ายที่สุดมาถึง เมื่อโวลเดอมอร์ต้องการลงโทษลูเซียสต่อไป สำหรับความผิดพลาดในการจับตัวแฮร์รี่ จอมมารสั่งให้เดรโกทำภารกิจที่แสนยากซึ่งเดรโกจะต้องล้มเหลวอย่างแน่นอนและมันจะต้องจ่ายค่าความล้มเหลวนี้ด้วยชีวิตของเขา นั่นคือการสังหารอัลบัส ดัมเบิลดอร์ และจะต้องทำอย่างไรโวลเดอมอร์ก็ไม่ได้บอก เดรโกถูกทิ้งให้คิดหาวิธีการเองพร้อมกับคำแนะนำของนาร์ซิสซาซึ่งเห็นชัดเจนอยู่แล้วว่าลูกชายของเธอถูกตั้งเป้าไว้ให้พบกับความล้มเหลว โดยพ่อมดซึ่งปราศจากความเมตตาและไม่สามารถยอมรับความผิดพลาดได้

ความแค้นของทุกสิ่งบนโลกดูเหมือนกำลังถาโถมเข้ามาหาพ่อของเขา เดรโกยอมเข้าเป็นผู้เสพความตายอย่างเต็มตัวและตกลงที่จะทำแผนการลอบสังหารตามคำสั่งของโวลเดอมอร์ ตอนนี้แม้ว่าใจของเดรโกจะเต็มไปด้วยความต้องการที่จะแก้แค้นและให้พ่อของเขากลับไปเป็นคนโปรดของโวลเดอมอร์อีกครั้ง เขาก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าจะต้องทำอย่างไร ทั้งหมดที่เขารู้ตอนนี้คือ ดัมเบิลดอร์เป็นเหมือนตัวแทนของความเกลียดชังในทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้พ่อของเขาต้องถูกขังอยู่ในคุก เดรโกจัดการโน้มน้าวใจของตนเอง (ซึ่งค่อนข้างจะคิดตื้นๆไปสักหน่อย) ว่าโลกนี้จะดีขึ้น ถ้าไม่มีอาจารย์ใหญ่ของฮอกวอตส์คนนี้ และใครก็ตามที่อยู่ตรงข้ามกับโวลเดอมอร์จะต้องถูกกำจัด

ในฐานะผู้เสพความตายอย่างเต็มตัว เดรโกตกอยู่ในห้วงความคิดของตนเอง เขาเดินทางกลับไปสู่ฮอกวอตส์ด้วยความรู้สึกที่ลุกโชนต่อเป้าหมายในการกลับไปครั้งนี้ ทุกอย่างค่อยๆดำเนินไปทีละน้อย แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาพบว่าภารกิจของเขานั้นยากกว่าที่เขาคาดการณ์ไว้ และหลังจากที่เกิดอุบัติเหตุขึ้น ซึ่งทำให้เขาเกือบจะฆ่าคนอื่นที่นอกเหนือจากดัมเบิลดอร์ไปถึงสองคน เดรโกก็เริ่มกังวลว่าจะล้มเหลว ประกอบกับภัยคุกคามที่กำลังมาถึงครอบครัวและชีวิตของเขาเองก็กำลังแขวนอยู่บนเส้นด้าย

เขาเริ่มอ่อนแอลงภายใต้ความกดดันนี้ ความคิดของเดรโกที่เขาเคยมีต่อตนเองและจุดยืนของเขาบนโลกนี้จึงพังทลายลง ตลอดชีวิตของเขา เดรโกเคารพและนับถือในตัวพ่อ ผู้ซึ่งสนับสนุนความรุนแรงและไม่เคยกลัวที่จะใช้มันด้วยตนเอง และตอนนี้กลับกลายเป็นว่าลูกชายของเขาก็เพิ่งจะค้นพบตนเองเช่นกัน ว่าไม่อาจจะเป็นฆาตกรได้ แต่ความล้มเหลวก็เป็นเรื่องที่น่าละอายใจเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่สามารถปลดปล่อยตัวเองจากพันธนาการนี้ได้ เขาปฏิเสธความช่วยเหลือจากเซเวอร์รัส สเนปซ้ำแล้วซ้ำอีก เพราะเขากลัวว่าสเนปพยายามที่จะขโมย ‘เกียรติยศ’ ของเขาไป

โวลเดอมอร์และสเนปประเมินค่าเดรโกต่ำเกินไป เขาได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีความเชี่ยวชาญในด้านการสกัดใจ (ศิลปะแห่งเวทมนต์ในการปิดกั้นใจของตนเองเพื่อไม่ให้คนอื่นล่วงรู้) เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ไม่มีใครทราบเลยว่าเขากำลังแอบทำอะไรอยู่ หลังจากที่พยายามจะเอาชีวิตดัมเบิลดอร์มาถึงสองครั้ง เดรโกก็ดำเนินแผนการอันชาญฉลาดของเขาได้สำเร็จในการนำกลุ่มผู้เสพความตายเข้ามาภายในฮอกวอตส์ ซึ่งผลลัพธ์ของมันคือทำให้ดัมเบิลดอร์ถูกฆ่าได้สำเร็จ แม้จะไม่ใช่ด้วยมือของเดรโกก็ตาม

แม้จะเผชิญหน้ากับดัมเบิลดอร์ที่กำลังอ่อนแรงและไม่มีไม้กายสิทธิ์ เดรโกพบว่าเขาไม่สามารถส่งมอบความตายให้กับคนตรงหน้าได้ เพราะตัวของเขาเองสัมผัสได้ถึงความเมตตาและความสงสารที่ดัมเบิลดอร์ (ซึ่งเป็นคนที่เขากำลังจะฆ่า) มีให้กับเขา สเนปปกป้องเดรโกในภายหลังโดยการโกหกโวลเดอมอร์เกี่ยวกับเรื่องที่เดรโกลดไม้กายสิทธิ์ลงก่อนที่เขาจะมาถึงดาดฟ้าของหอดูดาว สเนปย้ำถึงความสามารถของเดรโกในการนำผู้เสพความตายเข้ามาในโรงเรียนได้สำเร็จและช่วยต้อนให้ดัมเบิลดอร์จนมุมทำให้สเนป ลงมือสังหารได้สำเร็จ

เหตุการณ์ในช่วงวัยรุ่นของเดรโกเปลี่ยนแปลงชีวิตที่เหลือของเขาไปตลอดกาล เขาเติบโตขึ้นมาพร้อมกับการปลูกฝังความเชื่ออันแสนท้าทายซึ่งนำไปสู่หนทางอันน่ากลัว เขาได้รับประสบการณ์ของความหวาดกลัวและความสิ้นหวัง เขาเห็นพ่อแม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากความจงรักภักดีของพวกเขาและเห็นครอบครัวพังทลายเพราะความเชื่อที่พวกเขาศรัทธา ผู้คนที่เดรโกได้พบเจอ (หรืออีกหลายๆคน ที่ทำให้เขาได้เรียนรู้ถึงความเกลียดชัง) อย่างเช่นดัมเบิลดอร์ที่ยื่นมือให้ความช่วยเหลือและความเมตตาแก่เขา และ แฮร์รี่ พอตเตอร์ คนที่มอบชีวิตให้กับเขาอีกครั้ง หลังจากเหตุการณ์ในช่วงสงครามครั้งที่สอง ลูเซียสพบว่าลูกชายของเขาเป็นที่รักของคนทั่วไปอย่างมากเลยทีเดียว ซึ่งต่างจากคนสายเลือดบริสุทธิ์ในอดีตที่ผ่านมาอย่างสิ้นเชิง

เดรโกแต่งงานกับรุ่นน้องบ้านสลิธีริน แอสโทเรีย กรีนกราส ผู้ซึ่งผ่านแนวทางการดำเนินชีวิตมาอย่างคล้ายคลึงกัน (แม้จะมีความรุนแรงและความน่ากลัวน้อยกว่าก็ตาม) การเปลี่ยนแนวความคิดเรื่องสายเลือดบริสุทธิ์ทำให้มีมุมมองของชีวิตที่กว้างขวางขึ้น

นาร์ซิสซากับลูเซียสเกิดความรู้สึกบางอย่างที่น่าผิดหวังในตัวลูกสะใภ้ พวกเขาคาดหวังอย่างยิ่งว่าเด็กหญิงที่เข้ามาเป็นสมาชิกของครอบครัวจะให้ความสำคัญต่อ “ความบริสุทธิ์ทั้ง 28” แต่แอสโทเรียปฏิเสธที่จะเลี้ยงสกอร์เปียนส์หลานชายของพวกเขาให้โตมากับความเชื่อที่ว่าพวกมักเกิ้ลนั้นน่ารังเกียจ ทำให้การพบปะกันภายในครอบครัวเกิดความตึงเครียดอยู่ตลอดเวลา