เครื่องแต่งกาย

พ่อมดส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ร่วมกับสังคมหรือชุมชนของมักเกิ้ล มักจะเปิดเผยตัวเองต่อคนอื่นโดยการสวมเสื้อผ้าสีม่วงและสีเขียว และบ่อยครั้งที่ใส่พร้อมกันทั้งสองสีเลย อย่างไรก็ตาม เรื่องเหล่านี้เป็นข้อตกลงที่รู้กัน และไม่ได้ระบุไว้เป็นลายลักษณ์อักษรว่าพ่อมดจะต้องแต่งตัวแบบใดเมื่ออยู่ท่ามกลางชุมชนมักเกิ้ล พ่อมดแม่มดที่อาศัยในชุมชนของผู้วิเศษด้วยกันจะเลือกสวมเสื้อผ้าตามสีที่ตัวเองชอบ แต่ถ้าต้องเข้าไปท่ามกลางชุมชนของมักเกิ้ลพวกเขาจะเลือกสวมเสื้อผ้าสีดำ ซึ่งเหมาะกับทุกโอกาสโดยเฉพาะถ้าต้องเดินทางตอนกลางคืน

บทบัญญัติการปกปิดความลับนานาชาติ ได้มีข้อกำหนดที่ชัดเจนสำหรับพ่อมดแม่มดที่ต้องออกไปในที่สาธารณะ

“เมื่ออยู่ท่ามกลางพวกมักเกิ้ล พ่อมดแม่มดจะต้องสวมใส่ชุดของมักเกิ้ลให้เรียบร้อย โดยจะต้องกลมกลืนและใกล้เคียงกับแฟชั่นในช่วงเวลานั้นให้มากที่สุด นอกจากนั้นจะต้องเข้ากับ สภาพอากาศ โอกาสต่างๆและภูมิปัญญาวัฒนธรรมของท้องถิ่นนั้นๆ เพื่อจะได้ไม่ต้องตกเป็นเป้าสายตาของพวกชอบสอดรู้สอดเห็น “

แม้ว่าจะมีกฏเกณฑ์ที่วางไว้อย่างชัดเจน แต่ความผิดเกี่ยวกับการแต่งกายของพ่อมดแม่มดยังคงเกิดขึ้นบ่อยและมากที่สุด นับตั้งแต่กฏหมายปกปิดความลับนานาชาติถูกบังคับใช้ พ่อมดรุ่นใหม่มักถูกสอนและปลูกฝังเกี่ยวกับวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของพวกมักเกิ้ลตั้งแต่ตอนเด็ก ซึ่งทำให้ทุกวันนี้ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก พ่อมดเด็กสามารถเข้าสังคมและมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมักเกิ้ลได้อย่างแนบเนียนโดยที่พ่อมดผู้ใหญ่ไม่ต้องตามดูแล แต่เมื่อเด็กเหล่านี้โตขึ้นและเริ่มทำงานในโลกเวทมนตร์ของตนเอง การแต่งตัวให้เหมือนมักเกิ้ลกลับกลายเป็นเรื่องยากไป เนื่องจากในช่วงที่พวกเขาต้องเริ่มทำงาน ความรู้ทางด้านแฟชั่นของมักเกิ้ล (ซึ่งมักจะเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว) ก็ทิ้งห่างพวกเขาไปไกลเสียแล้ว พ่อมดแม่มดบางคนสวมกางเกงขายาวที่ดูล้าสมัยซึ่งพวกเขาซื้อไว้ตอนที่เป็นวัยรุ่น และพวกเขามักจะต้องไปยืนต่อหน้าศาลสูงวิเซ็นต์กาม็อตในวัยห้าสิบปี เนื่องจากทำให้งานศพของพวกมักเกิ้ลแตกตื่นกับแฟชั่นที่พวกเขาสวมใส่ไปร่วมงาน

แต่กระทรวงเวทมนตร์ก็ไม่ได้เข้มงวดกับกฏนี้เสมอไป มีการยกเว้นให้หนึ่งวัน ในตอนเช้าวันหนึ่งที่ข่าวการหายตัวของลอร์ด โวลเดอมอร์และการรอดชีวิตของแฮร์รี่ พอตเตอร์ถูกประกาศออกไป นั่นเป็นข่าวดีอย่างที่สุดจนทำให้พ่อมดแม่มดปรากฏตัวด้วยชุดเสื้อคลุมสีสันต่างๆท่ามกลางพวกมักเกิ้ล พวกเขาได้ลืมกฏข้อนี้ไปชั่วขณะ หรืออาจกล่าวได้ว่าพวกเขากำลังเฉลิมฉลองกัน

แต่ก็มีพ่อมดแม่มดบางกลุ่มที่จงใจแต่งตัวเพื่อแหกกฏหมายปกปิดความลับนานาชาติเกี่ยวกับเครื่องแต่งกายนี้ โดยบุคคลกลุ่มหนึ่งที่เรียกตัวเองว่า “กลุ่มเรียกร้องขอคืนอากาศบริสุทธิ์” (Fresh Air Refreshes Totally : F.A.R.T)* ยืนยันอย่างหนักแน่นว่ากางเกงของพวกมักเกิ้ล เป็นตัวทำให้การไหลของเวทมนตร์ติดขัด และยืนกรานที่จะสวมใส่เสื้อคลุมในที่สาธารณะต่อไป แม้จะถูกเตือนและปรับเงินไปหลายเกลเลียนแล้วก็ตาม** ที่น่าขันยิ่งกว่าคือพวกเขาจงใจเอาชุดของมักเกิ้ลมาผสมกัน อย่างเช่น ใส่ชุดกระโปรงสุ่มไก่กับหมวกปีกกว้างของเม็กซิโกและใส่รองเท้าผ้าใบ***

โดยทั่วไป เครื่องแต่งกายของพ่อมดแม่มดจะไม่คิดถึงเรื่องแฟชั่นมากมาย แม้จะมีการปรับเปลี่ยนในบางส่วนบ้างเล็กน้อยอย่างเช่นเสื้อคลุม เสื้อคลุมจะเป็นเสื้อเรียบๆ อาจมีหมวกยอดแหลมหรือไม่มีก็ได้และจะสวมเฉพาะในช่วงงานพิธีการเท่านั้น เช่น พิธีล้างบาป งานแต่งงานและงานศพ

เสื้อคลุมของแม่มดจะมีความยาวมากกว่า ส่วนชุดของพ่อมดอาจเรียกได้ว่าแทบไม่เปลี่ยนแปลงมาตั้งแต่ศตวรรษที่สิบเจ็ด ซึ่งเป็นช่วงที่พ่อมดแม่มดเริ่มหลบซ่อนตัว การแต่งกายตามแบบสมัยโบราณอาจเป็นการแสดงถึงความยึดติดตามแบบสมัยเก่าและความภาคภูมิใจในวัฒนธรรมของตนเอง

การแต่งกายเลียนแบบมักเกิ้ลก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้แต่ผู้ที่เกลียดชังพวกมักเกิ้ลก็ต้องปฏิบัติตามกฏนี้ คนกลุ่มนี้เลือกที่จะแสดงว่าตนเองเหนือกว่า โดยการสวมชุดมักเกิ้ลที่สีฉูดฉาด ล้าสมัย หรือให้ดูโก้หรูเมื่อปรากฏตัวในที่สาธารณะ

* ผู้นำกลุ่มคือ อาร์ชี่ อิมส์โลว

** ทุกวันนี้ มักเกิ้ลมองว่าพวกเขาเป็นพวกคลั่งลัทธิ

*** สิ่งเหล่านี้พวกมักเกิ้ลมองว่าเป็นพวกนักเรียนใจกล้าบ้าบิ่น