ผ่านได้ง่ายๆ จริงเหรอ? เราอาจเกือบลืมไปว่าพวกเขาเกือบถูกกับดักมารรัดจนหายใจไม่ออก และรอนต้องบาดเจ็บหนักในด่านกระดานหมากรุก เด็กอายุสิบเอ็ดสามคนพากันมาได้ขนาดนี้ก็นับว่าสุดยอดแล้ว จริงๆ ถ้าลองพิจารณาดู 6 ด่านแรกจากอาจารย์แต่ละคน ดัมเบิลดอร์น่าจะขอให้ทำไว้เพื่อถ่วงเวลาผู้บุกรุกให้เข้าถึงศิลาได้ยากขึ้น นั่นแปลว่าพวกเขาต้องใช้เวลานานขึ้นนั่นเอง ถ้าเกิดว่าผู้บุกรุกเป็นคนนอก (แต่นี่กลับเป็นคนในอย่างควีเรลล์เสียเอง)

ความยากจริงๆ คือในด่านสุดท้าย – กระจกเงาแห่งแอริเซด – ที่ดัมเบิลดอร์เอาศิลาไปซ่อนไว้ในกระจกต่างหาก

เอาจริงๆ ผมเองก็ยังไม่มีข้อมูลที่แน่ชัดว่าดัมเบิลดอร์เอาศิลาฯ ไปซ่อนในกระจกได้อย่างไร แต่ถ้าคิดบนพื้นฐานของข้อมูลที่มี... เรารู้ว่ากระจกนี้สะท้อนความปรารถนาส่วนลึกของจิตใจ และดัมเบิลดอร์ได้ตอบคำถามของแฮร์รี่ไว้ว่า - “คนที่ต้องการหาศิลาอาถรรพ์ให้เจอ เขาจะหามันเจอ แต่ไม่ใช้มัน - อย่างนี้แหละถึงจะได้ศิลาอาถรรพ์มา”

ผมเลยจะอนุมานว่า ดัมเบิลดอร์คงเสกเวทมนตร์ที่ซับซ้อนของเขาเองเข้าไปในกระจกด้วย เพื่อเอาศิลาฯ ซ่อนไว้ข้างใน และตั้งธงไว้ว่า “คนที่จะเอาศิลาออกมาได้ ต้องเป็นคนที่ต้องการจะตามหาศิลา แค่ตามหา! แต่จะไม่เอามันไปใช้”

และเมื่ออิงจากคำพูดของควีเรลล์ที่ว่า

“ฉันเห็นศิลา.. ฉันกำลังนำศิลามอบให้กับเจ้านาย.. แต่มันอยู่ที่ไหนล่ะ”

ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด แสดงว่ากระจกเงาไม่ตอบรับกับความปรารถนาของควีเรลล์ เพราะต้องการตามหาศิลา เพื่อนำมันไปให้โวลเดอมอร์ ซึ่งเขาจะนำมันไป “ใช้” ทำน้ำยาชุบชีวิต ตรงข้ามกับแฮร์รี่ ที่เขาต้องการตามหาศิลา เพื่อจะนำมันออกไป เอาไปซ่อนหรือเอาไปไว้ในที่ปลอดภัย กระจกจึงตอบรับความปรารถนาของแฮร์รี่ ศิลาจึงปราฏออกมาอยู่ในกระเป๋ากางเกงของเขาเอง

ปล. ถ้าที่ผมอนุมานมาในข้างต้นเป็นจริงน่ะนะ