23 ธันวาคม พ.ศ. 2565
อัลบัส ดัมเบิลดอร์กล่าวย้ำอยู่หลายครั้ง (ทั้งกับแฮร์รี่และโวลเดอมอร์) ว่า “มีบางสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย”
"ความล้มเหลวของเธอที่จะเข้าใจว่ามีสิ่งอื่นที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตายนี่แหล่ะ ที่เป็นจุดอ่อนใหญ่ที่สุดของเธอเสมอมา"
บทที่ 36 : คนเดียวที่เขากลัว
แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ ภาคีนกฟินิกซ์
บางทีเขาอาจกำลังจะสอนนักเรียนรวมถึงผู้อ่านอย่างพวกเราว่า ความตายไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายที่สุด แต่หลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นจากมนุษย์ไปจนถึงเวทมนตร์ศาสตร์มืดต่างหาก ที่น่ากลัวกว่าความตาย
☠️ การฉีกแยกวิญญาณของตัวเองเพื่อสร้างฮอร์ครักซ์
ดังที่ซลักฮอร์นได้เคยบอกทอม ริดเดิ้ลไปว่าการจะฉีกแยกวิญญาณได้นั้นต้องลงมือฆ่าใครสักคนหนึ่ง การฆ่าคนจะทำให้วิญญาณถูกแยกส่วนแล้วค่อยใช้ประโยชน์จากตรงนั้นในการสร้างฮอร์ครักซ์ แต่แน่นอนว่าเมื่อวิญญาณถูกฉีกออกเป็นหลายส่วนมากๆ ก็จะยิ่งทำให้วิญญาณไม่มั่นคงมากขึ้นไปด้วย
ดังที่เราเห็นได้จากโวลเดอมอร์ ผู้ซึ่งลงมือฆ่าคนหลายต่อหลายครั้งเพื่อจะแยกวิญญาณของตนเองออกมาใส่ไว้ในฮอร์ครักซ์ โดยที่เขาไม่สนใจว่ามันจะทำให้รูปลักษณ์หรือวิญญาณของเขาต้องเสียหายมากเพียงใด ขอเพียงแค่ให้เขาได้มีตัวสำรองเพื่อจะได้ใช้ชีวิตที่ใกล้เคียงกับคำว่าอมตะมากที่สุด
☠️ ถูกจุมพิตผู้คุมวิญญาณ
สภาพอันน่าสยดสยองที่เราต่างก็ไม่อยากนึกถึง เมื่อวิญญาณถูกดูดออกไปจากร่างผ่านทางปาก ดังที่ลูปินเคยบอกกับแฮร์รี่ไว้ว่า
“เธอมีร่างที่ปราศจากวิญญาณได้ ตราบเท่าที่สมองและหัวใจยังทำงาน แต่เธอจะไม่มีความรู้สึกว่าตัวเองมีตัวตนอยู่ต่อไป ไม่มีความทรงจำ ไม่มี..อะไรเลย ไม่มีโอกาสจะฟื้นคืนเหมือนเดิมด้วย เธอแค่ – ยังมีชีวิตอยู่ เหมือนเปลือกหอยกลวงๆ โดยที่วิญญาณจากร่างไปชั่วกาลนาน.. และจะสูญเสียชั่วนิรันดร”
จากที่ลูปินบรรยายอาจจะเรียกได้ว่านี่คือสภาวะ “ตายทั้งเป็น” นั่นเอง – บางทีก็ชวนให้นึกถึงผู้ที่ป่วยด้วยโรคหลอดเลือดสมองที่สมองถูกทำลายเสียจนไม่สามารถรู้สึกนึกคิดอะไรได้อีก
☠️ ความเสียใจที่ไม่มีวันหลุดพ้น
อัลบัส ดัมเบิลดอร์ดูเหมือนจะเข้าใจเรื่องความตายได้ลึกซึ้งมากกว่าใคร นั่นเพราะบาดแผลในจิตใจของเขาจากเรื่องในอดีตที่ไม่มีวันลบเลือนและมันตามหลอกหลอนอัลบัสตราบจนวันสุดท้ายของชีวิต – การตายของน้องสาวและถูกน้องชาย (ซึ่งเป็นสมาชิกในครอบครัวเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่) หันหลังให้เป็นตราบาปในใจของอัลบัสไปตลอดกาล เขาโทษตัวเองอยู่หลายสิบปีก่อนจะปลดล็อกมันได้เมื่อเขาพิชิตกรินเดลวัลด์ได้สำเร็จ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้น้องสาวฟื้นขึ้นมาและอาเบอร์ฟอร์ธก็ยังคงไม่ยกโทษให้กับเขาจนกระทั่งเขาตาย
แต่อัลบัสก็ไม่ได้ใช้ความตายเพื่อหลบหนีปัญหา เขาใช้ชีวิตต่อไปและพยายามแก้ไขในสิ่งผิดพลาดของตนเอง เขาเรียนรู้ว่าตนเองไม่เหมาะจะได้ถือครองอำนาจ เขาทุ่มเทพลังกายและใจที่เหลือทั้งหมดให้กับการสั่งสอนพ่อมดแม่มดรุ่นเยาว์หลายต่อหลายรุ่น จึงไม่แปลกที่อัลบัสจะพยายามช่วยเหลือลีตา เลสแตรงจ์ให้ปลดปล่อยตนเองจากเรื่องของน้องชาย
จริงๆ สิ่งที่เลวร้ายกว่าความตายอาจมีมากกว่านี้ก็ได้นะครับ แต่สามประเด็นนี้เป็นหัวข้อที่ผมชอบที่สุดเลย
เรียบเรียงบทความโดย Shootty แอดมินเพจพอตเตอร์ไดอารี่
หากนำบทความออกไปโปรดอ้างอิงเว็บไซต์และผู้เรียบเรียง