เรื่องฝีมือไม่ต้องพูดถึง ผมเชื่อว่าถ้าเดรโกลงมือจริง ยังไงดัมเบิลดอร์ก็น่าจะป้องกันตัวได้ ถึงแม้จะอยู่ในสภาพบาดเจ็บหนักก็ตาม แต่ที่เดรโกไม่มีทางทำได้ เพราะ ว่าเขาไม่ใช่คนจิตใจเหี้ยมโหดอย่างโวลเดอมอร์ ที่ลงมือฆาตกรรมได้ตั้งแต่อายุ 16

เดรโกเป็นแค่จอมบูลลี่ ที่คอยหาเรื่องพวกแฮร์รี่ เพราะเขาถูกเลี้ยงมาในสภาพแวดล้อมที่สุขสบาย คฤหาสน์หลังงาม ตระกูลชื่อดัง พ่อแม่คอยเอาใจ พร้อมปลูกฝังความคิดเลือดบริสุทธิ์ จึงทำให้เขามีพฤติกรรมที่ค่อนไปทางอันธพาล (ดูถูกรอนว่ายากจน เหยียดเฮอร์ไมโอนี่ว่าเป็นเลือดสีโคลน) แต่เดรโกไม่ใช่คนชั่วร้าย พื้นฐานแล้วเขาเป็นเด็กจิตใจดี

และจริงๆ ภารกิจที่โวลเดอมอร์สั่งให้เดรโกมาทำนี้ เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าเดรโกจะทำสำเร็จ แต่เขาต้องการลงโทษลูเซียสหลังจากที่พ่อของเดรโกทำงานผิดพลาดซ้ำซาก การส่งลูกชายของเขาให้มาทำภารกิจเสี่ยงตาย (และดูท่าว่าจะล้มเหลวตั้งแต่แรก) เป็นการบีบให้พวกมัลฟอยคอยดูความล้มเหลวเกิดขึ้นซ้ำซาก – สำหรับคนที่หยิ่งและรักในศักดิ์ศรีอย่างลูเซียส สภาพที่ต้องเผชิญอยู่นี้ทุกข์ทรมาณราวกับตายทั้งเป็นเสียอีก

แต่เดรโกก็ยอมเสี่ยงทำ เพราะเขารักและศรัทธาในตัวพ่อของเขามาก การเห็นพ่อล้มเหลวและไม่ได้เป็นอย่างที่จอมมารคาดหวัง บีบให้เดรโกยอมรับภารกิจเสี่ยงตายนี้ และเราก็เห็นว่าเขาทำพลาดอยู่หลายครั้ง (ทั้งสร้อยคำสาปและยาพิษในเหล้าน้ำผึ้ง)

แม้แต่คราวที่เขาต้อนอาจารย์ใหญ่ได้จนมุม เดรโกก็ยังคงลังเล เขาไม่กล้าลงมือสังหารดัมเบิลดอร์ได้จริงๆ