เนวิลล์เป็นหนึ่งในตัวละครที่ผมชอบมาก เชื่อว่าหลายๆ คนที่เคยอ่านแฮร์รี่ พอตเตอร์จะต้องหลงรักตัวละครเด็กอ้วนหน้ากลมตัวนี้ และไม่ใช่เพราะเขาเป็นหนึ่งในคนที่ได้ทำลายฮอร์ครักซ์ของโวลเดอมอร์ แต่เป็นเพราะเนวิลล์คือตัวละครที่มีพัฒนาการโดดเด่นให้เราได้เห็นมาตลอดตั้งแต่เล่มแรก

เขาเริ่มต้นจากการเป็นเด็กขี้อาย ขี้กลัวและรู้สึกไม่มั่นคง ซึ่งทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากฝีมือของกลุ่มผู้เสพความตายที่ทรมาณพ่อกับแม่ของเขาจนเสียสติ – ทั้งคู่ไม่ตายแต่ก็ต้องอยู่ในแผนกจิตเวชของเซนต์มังโกตลอดชีวิต - เรื่องนี้สร้างผลกระทบกับเนวิลล์อย่างมหาศาล เขาถูกคุณย่ารับไปเลี้ยงดูและเธอคาดหวังให้เขาเป็นเหมือนลูกชายและลูกสะใภ้ที่กล้าหาญของเธอ นั่นแปลว่าเนวิลล์ต้องเติบโตขึ้นมาพร้อมกับรองเท้าของพ่อกับแม่ที่เขาไม่มีวันสวมได้พอดีและย่าก็จะไม่มีวันยอมรับเขา

เนวิลล์ถูกคัดสรรเข้ากริฟฟินดอร์ แม้ในใจเขาจะร้องขออีกบ้านหนึ่ง และในช่วงแรกๆ เขาก็อยู่คนเดียว แทบจะไม่มีเพื่อน แฮร์รี่กับรอนไปรวมกลุ่มกับเฮอร์ไมโอนี่ ดีนกับเชมัสก็ตัวติดกัน ในชั้นปีหนึ่งเหลือเขาเพียงแค่คนเดียว เขารู้สึกว่าตนเองไม่มีอะไรดีเทียบคนอื่นได้ เขาไม่ฉลาดเท่าเฮอร์ไมโอนี่ ไม่มั่นใจเท่ากับรอนและไม่มีความเป็นผู้นำเหมือนแฮร์รี่ เนวิลล์จึงรู้สึกว่าตนเองต่ำต้อยและอ่อนแอที่สุด ยังไม่นับว่าอาจารย์วิชาปรุงยาอย่างเซเวอร์รัส สเนป ก็ชอบถากถางและทำให้เขาขายหน้าต่อหน้านักเรียนคนอื่นๆ ในชั้นอยู่ตลอดเวลา

ซึ่งจริงๆ แล้วเนวิลล์ไม่ใช่เด็กหัวไม่ดี เขามีศักยภาพซ่อนอยู่ภายในและเขาจะดึงมันออกมาได้ดีหากเจอครูที่คอยให้กำลังใจและเป็นแรงเสริมให้กับเขา – เนวิลล์ล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่าในวิชาของสเนปและมักกอนนากัล แต่กลับทำได้ดีในวิชาการป้องกันตัวจากศาสตร์มืดที่สอนโดยลูปินและมูดดี้ (ตัวปลอม) เขาได้คะแนน ว.พ.ร.ส.วิชาคาถาในระดับ “ก” เพราะความเป็นมิตรและใจดีของฟลิตวิก และได้ระดับ “ด” ในวิชาสมุนไพรศาสตร์จากความอบอุ่นและเหมือนแม่ของศาสตราจารย์สเปราต์

เนวิลล์อาจปล่อยให้ความรู้สึกที่ถูกด้อยค่า อ่อนแอและโดนมองข้ามนี้ครอบงำตัวเขา จนทำให้ตนเองต้องขมขื่นและขุ่นเคือง เหมือนกับที่ปีเตอร์ เพ็ตตริกรูวว์เคยเจอ แต่เนวิลล์ก็ต่างจากหางหนอนในแง่ที่ว่าเขามีความจงรักภักดี เขาอยู่เคียงข้างแฮร์รี่แม้ในยามที่แฮร์รี่โดนกล่าวหาว่าพูดโกหก เขาพร้อมจะต่อสู้กับกลุ่มผู้เสพความตาย แม้หลายคนจะมองว่าเขาไม่น่าจะทำได้ เพราะแค่คาถาพื้นๆ ง่ายๆ ในชั้นเรียนเนวิลล์ก็ยังทำพลาดได้อยู่บ่อยๆ

เขาอาจจะหลบอยู่ใต้เงาของคนเก่งเหมือนเพ็ตตริกรูวว์ แต่เนวิลล์กลับเลือกที่จะฝึกฝนและลับคมทักษะทางเวทมนตร์ของตนเองร่วมไปกับพวกแฮร์รี่

เขาพยายามอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ไม่ละความพยายาม โดยเฉพาะเมื่อตอนที่เขารู้ว่านอกกำแพงฮอกวอตส์ กลุ่มผู้เสพความตายที่เคยทรมาณพ่อกับแม่ของเขากำลังออกมาเพ่นพ่านอีกครั้ง นั่นอาจเป็นแรงผลักดันที่ทำให้เนวิลล์ลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตนเองอย่างก้าวกระโดด จนทักษะทางเวทมนตร์ของเขาพอจะเทียบเท่าเพื่อนๆ ในกลุ่มได้

เขาอาจปล่อยให้บาดแผลในวัยเด็กครอบงำจนตนเองกลายเป็นเด็กเก็บกดและเย็นชา แต่เนวิลล์ก็ยังเผื่อแผ่ความรักและใจดีให้กับคนรอบข้างเสมอ เว้นให้ครั้งหนึ่งเมื่อเขาได้เผชิญหน้ากับเบลลาทริกซ์ เลสแตรงจ์ครั้งแรก ที่เนวิลล์แสดงความปรารถนาด้านมืดในใจออกมา

เขาอาจจะเพิกเฉย อยู่อย่างปลอดภัยและสบายใจ ไม่ต้องเดือดร้อนอะไรจากสถานะเลือดบริสุทธิ์ที่คุ้มครองตัวเขาอยู่ ทำให้เขาไม่ต้องตกเป็นเป้าหมายจากโวลเดอมอร์ในช่วงที่กระทรวงฯ ล่มสลาย พวกแฮร์รี่กำลังหลบหนี ฮอกวอตส์อยู่ภายใต้การดูแลของสองพี่น้องแคร์โรว์ เนวิลล์เลือกที่จะปลุกระดมทุกคนให้ลุกขึ้นมาต่อสู้ โดยเฉพาะนักเรียนปีหนึ่งที่ตกเป็นเป้าหมาย โดยเฉพาะกลุ่มเลือดผสม

เขาเป็นหัวหอกในการต่อต้านระบอบเผด็จการใหม่นี้อย่างแข็งขัน เขาออกหน้ารับโทษแทนหลายๆ คน โดนซ้อม โดนทรมาณ อยู่เกือบหนึ่งปี แต่นั่นยิ่งทำให้ความกล้าหาญของเขาประจักษ์ชัดขึ้นเรื่อยๆ

และเมื่อเขาเห็น “ร่าง” ของแฮร์รี่ถูกอุ้มกลับเข้ามาพร้อมกับโวลเดอมอร์ที่กู่ร้องประกาศชัยชนะ และยังยื่นข้อเสนอให้ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าเปลี่ยนใจมาสวามิภักดิ์กับเขาเสีย เนวิลล์ก็ละทิ้งโอกาสสุดท้ายนั้น และแสดงความเชื่อมั่นภักดีที่เขามีต่อแฮร์รี่ให้จอมมารเห็น แม้จะถูกเผาทั้งเป็น (พร้อมหมวกคัดสรร) เขาก็ยังยืนหยัดอย่างกล้าหาญ จนหมวกต้องมอบดาบกริฟฟินดอร์ให้กับเขา

นี่ล่ะคือเนวิลล์ ลองบัตท่อม เขาเป็นภาพสะท้อนของความกล้าหาญ การทำงานหนัก อุทิศตนและจงรักภักดี สิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็น “กริฟฟินดอร์ขนานแท้” ดังนั้นการที่หมวกคัดสรรมอบดาบเงินให้เขาไปฟันคอนากินี – ฮอร์ครักซ์ชิ้นสุดท้ายของโวลเดอมอร์ - จึงไม่น่าใช่ “แค่การฟันคอ” งูตัวหนึ่งเท่านั้น แต่เป็นการบอกว่าคนที่ดูธรรมดาๆ อย่างเขาก็เป็นฮีโร่ได้เหมือนกัน จากสิ่งที่เขาแสดงให้พวกเราเห็นมาตลอดทั้งเรื่องราว

เมื่อสงครามจบลง เขาก็วางดาบแล้วกลับไปใช้ชีวิตตามปกติ อยู่กับพืชวิเศษและนักเรียนของเขา แต่งงานกับฮันนา (ทั้งคู่น่าจะมีลูกด้วยกัน แต่ป้าโจก็ยังไม่เคยมอบข้อมูลส่วนนี้ให้พวกเรา  แต่ผมเชื่อว่าทั้งสองมีลูกด้วยกันแน่นอน มันน่าจะดีไม่น้อยที่ยีนของลองบัตท่อมจะสืบสายต่อไปในโลกเวทมนตร์)

เนวิลล์ไม่ใช่แค่ฮีโร่ แต่เขาเป็นคนดีด้วย พ่อแม่ของเขาต้องภูมิใจในตัวของเขาแน่นอน

รักนายนะ ศาสตราจารย์ลองบัตท่อม