เพนซิฟ

เพนซิฟเป็นอ่างก้นตื้นขนาดเล็ก ตัวอ่างทำมาจากโลหะหรือหินและมักตกแต่งอย่างสวยงามด้วยหินอัญมณี นี่เป็นวัตถุที่เต็มไปด้วยพลังเวทมนตร์อันทรงพลังและซับซ้อน เพนซิฟเป็นของหายาก เพราะมีแต่พ่อมดที่เก่งกาจเท่านั้นที่เคยใช้มันและเพราะพ่อมดส่วนใหญ่กลัวที่จะทำแบบนั้นเสียด้วย

การล่วงรู้และเข้าถึงคือความอันตรายของเพนซิฟ ซึ่งสัมพันธ์กับพลังของมันที่มีเหนือความทรงจำหรือความนึกคิด เพนซิฟมีเวทมนตร์ในการสร้างความทรงจำขึ้นมาใหม่โดยมันสามารถบอกรายละเอียดออกมาได้ทุกอย่างแม้แต่เรื่องที่อยู่ในจิตใต้สำนึกมันก็สามารถดึงออกมาได้อย่างเที่ยงตรง ดังนั้นเจ้าของหรือ (ในที่นี้คือแฝงไปด้วยอันตราย) บุคคลอื่นๆ สามารถเข้าไปในความทรงจำและสำรวจมันได้เช่นกัน แน่นอนว่าความคิดที่ต้องการซ่อนเร้น เรื่องน่าละอายใจในอดีต ความต้องการในเรื่องต่างๆที่ควรเก็บไว้เป็นความลับหรือเรื่องส่วนตัวที่ไม่ต้องการให้ใครรู้ ควรจะหนีห่างให้ไกลจากวัตถุอย่างเพนซิฟ

มีเรื่องอื่นที่ยากกว่าการสร้างความทรงจำขึ้นมาใหม่ นั่นคือการใช้เพนซิฟในการพิจารณาและเลือกความคิด มีพ่อมดเพียงไม่กี่คนที่ทำแบบนี้ได้ อัลบัส ดัมเบิลดอร์ก็ใช้เพนซิฟของฮอกวอตส์ในการทำแบบนี้อยู่เช่นกัน ถ้ายังจำได้ ในบทที่สามสิบ ของแฮร์รี่ พอตเตอร์กับถ้วยอัคนี เมื่อเขาเพิ่มความคิดลงไปในเพนซิฟและใบหน้าของแฮร์รี่ก็เปลี่ยนไปเป็นหน้าของสเนป ดัมเบิลดอร์กำลังเตือนความจำตัวเองให้ปกปิดความเชื่อมโยงระหว่างสเนปกับแฮร์รี่ (ที่ว่าสเนปนั้นหลงรักแม่ของแฮร์รี่และตอนนี้ได้สัญญาว่าจะปกป้องแฮร์รี่ แม้ว่าจะไม่เต็มใจนักก็ตาม)

เช่นเดียวกัน เพนซิฟของแม่มดหรือพ่อมดเหมือนกับไม้กายสิทธิ์ มันถูกพิจารณาว่าเป็นทรัพย์สินส่วนบุคคล ทุกความคิดและความทรงจำที่อยู่ภายในเพนซิฟควรจะถูกฝังลงไปพร้อมกับเจ้าของมันเอง เว้นแต่ว่าเขาหรือเธอจะร้องขอให้เป็นกรณีอื่น อย่างไรก็ตาม เพนซิฟของฮอกวอตส์ ไม่ได้เป็นทรัพย์สินส่วนตัวของใครคนใดคนหนึ่งแต่มันเป็นสมบัติของโรงเรียน มันถูกใช้มาเป็นเวลานานโดยอาจารย์ใหญ่ทั้งชายและหญิง ผู้ซึ่งทิ้งประสบการณ์ความรู้ไว้ในรูปแบบของความทรงจำหลังจากที่พวกเขาจากโลกนี้ไป นี่จึงเป็นห้องสมุดความรู้ที่ประเมินค่ามิได้ของอาจารย์ใหญ่ทั้งชายและหญิงในช่วงเวลาต่างๆที่ผ่านมา