แผนที่ตัวกวน

บางทีอาจไม่มีนักเรียนคนไหน (รวมทั้งแฮร์รี่ พอตเตอร์, รอน วีสลีย์, เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์และรวมทั้งทอม ริดเดิ้ล) ที่เคยสำรวจตัวปราสาทและบริเวณรอบๆ ฮอกวอตส์อย่างละเอียดถี่ถ้วนและผิดกฎของโรงเรียนได้เหมือนกับผู้ที่สร้างแผนที่ตัวกวนทั้งสี่คนอย่าง เจมส์ พอตเตอร์, ซิเรียส แบล็ก, ปีเตอร์ เพ็ตตริกรูว์ และ รีมัส ลูปิน

เจมส์ ซิเรียสและปีเตอร์ ตอนแรกพวกเขาไม่มีเหตุผลความจำเป็นใดๆเลยที่จะต้องออกไปสำรวจรอบๆโรงเรียนในตอนกลางคืน (เว้นแต่ว่าอยากออกไปเพราะความสนุกสนานในบางครั้ง) แต่เพราะทั้งสามต้องการช่วยเหลือเพื่อนรักของพวกเขาอีกคนหนึ่ง รีมัส ลูปิน ที่ต้องทนกลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าในคืนพระจันทร์เต็มดวงของแต่ละเดือน ซึ่งในสมัยนั้นน้ำยาระงับอาการหมาป่ายังไม่ได้ถูกคิดค้นขึ้นมา ลูปินจะต้องทุกข์ทรมานจากการกลายร่างทุกๆเดือน และครั้งหนึ่งลูปินได้กลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าต่อหน้าเพื่อนรักของเขาทั้งสามคน พวกเขาจึงหาทางเพื่อช่วยให้การกลายร่างของลูปินนั้นน่ากลัวและโดดเดี่ยวน้อยลงกว่าที่เขาเป็นอยู่ประจำ นำไปสู่การที่ทั้งสามคนกลายเป็นแอนิเมจัส(ที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียน) ทำให้พวกเขาทั้งสี่คนยังเป็นเพื่อนกันได้ต่อไปโดยที่ไม่เป็นภัยระหว่างกัน การแปลงร่างเป็นสัตว์ของซิเรียส(สุนัข) ปีเตอร์(หนู) และเจมส์(กวางตัวผู้) ทำให้พวกเขาสามารถสำรวจไปรอบๆโรงเรียนได้โดยไม่ถูกจับ ส่วนการสำรวจภายในปราสาทพวกเขาอาศัยผ้าคลุมล่องหนของเจมส์เป็นตัวช่วยเหลือ

แผนที่ตัวกวนเป็นสิ่งที่ประจักษ์ถึงความสามารถทางเวทมนตร์ของทั้งสี่สหาย ซึ่งประกอบไปด้วยพ่อ,พ่อทูนหัว,อาจารย์และคนทรยศของแฮร์รี่ พอตเตอร์ แผนที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาที่ทั้งสี่สหายยังเรียนอยู่ที่ฮอกวอตส์ มันจะปรากฏเป็นแค่กระดาษเปล่าถ้าไม่บอกให้มันเผยตัวตนด้วยวลีที่ว่า “ข้าขอสาบานอย่างจริงจังว่าข้านั้นหาความดีไม่ได้” วลีดังกล่าวนี้สำหรับคนที่สร้างเข้าใจเพียงแค่ว่ามันเป็นวลีตลกๆ ว่าพร้อมจะแหกกฎโรงเรียนไม่ได้มีความนัยสื่อไปถึงศาสตร์มืดแต่อย่างใด เหมือนกับชื่อเล่นที่พวกเขาตั้งขึ้นมาอย่าง นายจันทร์เจ้า หางหนอน เท้าปุยและเขาแหลม

เวทมนตร์ที่ใช้ในการสร้างแผนที่เป็นเวทมนตร์ระดับสูงที่น่าประทับใจ นอกจากเส้นทางภายในปราสาทอย่างละเอียดแล้วผู้ที่ถือแผนที่ยังสามารถติดตามความเคลื่อนไหวของผู้คนในปราสาทได้อีกด้วย อีกทั้งมันยังเสกคาถาที่เอาไว้ต่อต้านคู่อริของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างเซเวอรัส สเนปที่คอยแต่จะจุ้นและล้วงความลับจากพวกเขาอยู่ตลอดเวลา

รายละเอียดที่ว่าแผนที่ตัวกวนไปอยู่กับภารโรงอย่างอาร์กัส ฟิลช์ได้อย่างไรนั้นไม่ได้กล่าวไว้ในหนังสือแฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นเรื่องง่ายดายมากที่จะสรุปว่าท้ายสุดแล้วพวกเขาก็ทำเกินเลยกว่าเหตุและถูกต้อนให้จนมุมโดยฟิลช์ ซึ่งอาจได้ข้อมูลอะไรบางอย่างมาจากสเนปผู้ซึ่งเต็มไปด้วยความเกลียดชังและมั่นหมายที่จะเปิดเผยความลับของคู่อริอย่างเจมส์ พอตเตอร์ให้ได้ สุดท้ายแล้วแผนที่โดนยึดเมื่อตอนที่พวกเขาอยู่ปีเจ็ดและไม่มีใครสามารถแย่งมันกลับคืนมาได้เพราะฟิลช์จัดการเก็บมันไว้อย่างดีและแน่นหนา แต่ทั้งสี่ก็ไม่ได้ใส่ใจแผนที่นั่นมากมายเท่าไรแล้วเพราะพวกเขาหันไปจริงจังถึงโลกภายนอกปราสาทมากกว่าซึ่งอยู่ในช่วงการขึ้นสู่อำนาจของโวลเดอมอร์และกองทัพผู้เสพความตาย ผู้สร้างแผนที่ทั้งสี่ถูกเกณฑ์เข้าไปยังกองกำลังต่อต้านผู้เสพความตายอย่างภาคีนกฟีนิกซ์ ดังนั้นแผนที่โรงเรียนไม่ว่ามันจะละเอียดหรือดีเยี่ยมแค่ไหนพวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องใช้มันอีกแล้ว เว้นแต่ยังมีบางครั้งบ้างที่คิดถึงมัน

แต่อย่างไรก็ตามแผนที่ก็ถูกใช้อีกครั้งอย่างยอดเยี่ยมโดยฝาแฝดวีสลีย์ เรื่องราวการได้มาซึ่งแผนที่ของทั้งสองถูกเล่าในแฮร์รี่ พอตเตอร์กับนักโทษแห่งอัซคาบันและด้วยความเห็นใจของทั้งสองต่อแฮร์รี่ พอตเตอร์และคิดดีแล้วว่าแฮร์รี่จำเป็นต้องใช้แผนที่นี้มากกว่า อาจด้วยโชคชะตาหรือความบังเอิญก็ไม่อาจรู้ได้ ทั้งสองได้ส่งแผนที่ตัวกวนให้แก่ลูกชายของหนึ่งในคนที่สร้างแผนที่ขึ้นมา

แผนที่ตัวกวนถูกยึดไปโดยผู้เสพความตายคนหนึ่งที่แฝงตัวเข้ามาในโรงเรียนด้วยความระแวงที่ว่าแผนที่นี้จะเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา